#کانال_شهدای_میانه
به تکبیر،آن دم که دم میزدند
سکوت زمان را بهم میزدند
شب عاشقی را رقم میزدند
همانان که برمین قدم میزدند
خطر پشت هرلحظه پا میگرفت
زیاران ما دست و پا میگرفت.
معلم #شهید_مرتضی_حنیفه_ای در سومین روز بهارسال 1337 در روستای ینگ آبادچای از توابع شهرستان میانه متولد شد. پدرش رجب نام بود و شغلش کشاورزی و مادرش نجیبه نام داشت.
تا کلاس چهارم ابتدائی در زادگاهش به تحصیل پرداخت و کلاس پنجم و ششم ابتدائی نظام آموزشی آن زمان را در دبستان ایستگاه راه آهن میانه ادامه داد. به هنگام تحصیل در این دبستان، او همه روزه پیاده فاصله سه کیلومتری بین ایستگاه راه آهن و خانه شان را طی میکرد و باران و برف و سرمای سخت آن روزگار، هرگز نتواست او را به ترک تحصیل وادارد.
دوره متوسطه تحصیل را، در دبیرستان شریعتی (شاپورسابق) با تحمل تمام زحمتهایش خواند و به اتمام رساند. او برای رسیدن به دبیرستان محل تحصیلش، میبایست همه روزه از رودخانه قرانقووشهرچایی که درمسیر رسیدن بودند میگذشت و طبیعتاً در فصل زمستان گذر از داخل آن رودخانه کاری بسیار دشوار بود، اما عشق به آموختن، همراه اوشد تا براین مشکلات غلبه کند.
مرتضی در خردادماه سال 1357 در رشته طبیعی دیپلم گرفت. این زمان مصادف بود با شروع حرکتهای عمومی و همه گیرد مردم برای شرکت در تظاهرات و اعتراضات علیه رژیم شاهنشاهی و او نیز به خیل مردم معترض به بی عدالتی و استضعاف پیوست.
درشانزدهم دیماه همان سال به خدمت سربازی رفت و اعتقاد داشت پادگانها، بهترین مکانیست که میتوان برای فعالیتهای انقلابی و آگاه کردن برادران سرباز،دازجنایات رژیم پهلوی از آنجا استفاده کرد.
انقلاب پیروز شد و اونیز در این روند پیروزی انقلاب وظیفه انقلابی خود را به انجام رساند. بعد از چند ماهی که از پیروزی انقلاب گذشته بود ضدانقلابیون، شهرهای گنبد و گرگان را به آشوب کشیدند و شهیدحنیفه ای از اشخاصی بود که داوطلبانه برای فرونشاندن این اذناب سرکرده ها، خود را به آنجا رساند. فتنه های داخلی در حال از بین رفتن بودند که رژیم بدمست صدام ، به این کشور حمله کرد. اما مردان ایران زمین برای سرکوب او هم پا پیش گذاشتند.
شهیدحنیفه ای بعد از اتمام دوره خدمت سربازی، به کسوت مقدس معلمی درآمد و شغلش را به عنوان آموزگار انتخاب کرد و بسال 1361 ازدواج کرد.
جنگ هر روز ابعادتازه ای پیدا می کرد و شیرمردان این کشور را به نبرد با دشمن فرا می خواند. این آموزگار بزرگ، باید درس مقاومت در برابر دشمن را نیز به شاگردانش می آموخت. بنابراین به عنوان بسیجی عازم جبهه نبرد با دشمن شد.
این فرزند برومند آذربایجان، در سی یکم شهرویور سال 1361 در هنگام نبرد ، بر اثر برخورد با مین های کاشته شده توسط نیروهای عراقی، به شهادت رسید. پیکر این آموزگار بسیجی مدافع وطن، تشییع با شکوهی را در شهر، شاهد بود و در گلزارشهدای میانه به خاک سپرده شد....
روحش شاد و قرین پیامران، که آموزگاران بشرند باد......آمین
تاریخ تولد ۱۳۳۷/۱/۳
تاریخ شهادت ۱۳۶۱/۶/۳۱
مهاباد
محل دفن مزار شهدای میانه
@shohdayemiyaneh