رفتید ولی به یاد ما می مانید
در خاطر سرخ لاله ها می مانید
سرباختگان راه عشق ای شهدا
ما رفتنی هستیم و شما می مانید
شهید،سیدکمال الدین ساقی، در یازده شهریورسال 1342 در شهرمیانه،در خانواده ای مذهبی،متولد شد.با اینکه خانواده از لحاظ مالی،وضع مناسبی نداشتند،اما هرگزباعث نشد،خللی در رشد معنوی کمال الدین حاصل شود.از کودکی به همراه والدین به نماز می ایستادو کمترپیش می آمد که نمازش را نخواند.تحصیلاتش را تا مقطع راهنمایی خواندو ازپایان این دوره، با انجمن دین و دانش آشنا شدودر فعالیتهای اسلامی این انجمن شرکت میکرد.مطالعه کتابهای مذهبی و اسلامی را که ساواک به عنوان کتاب ممنوعه، اعلام کرده بود، همزمان بادروس مدرسه آغازکرد.
سید کمال الدین، در اثنای ارتباط با این انجمن،با نام ومرام امام خمینی آشناشدودر تبلیغ ایده هاو افکار ایشان، آشکارو نهان کوشید.سال 56 دوره جدیدی از زندگی ایشان آغاز شد.در هر فرصت بدست آمده،سعی داشت،انقلاب اسلامی را، در بین مردم نشردهدو در ارتقاء بخشیدن به مبارزات مردم سهم بسزائی داشت.شعارنویسی و پخش اعلامیه و پیامهای امام وشرکت در حرکتهای انقلابی و تظاهرات،از جمله کارهای او بود.این فعالیتها، تاپیروزی انقلاب ادامه داشت.با پیروزی حرکت مردم، و تشکیل بسیج مستضعفین، همپای دیگرمبارزان،دراین حرکت ملی، شرکت جست.
فنون نظامی را فراگرفت وپس ازاتمام این دوره،به عضویت سپاه پاسداران در آمد.در ادامه حرکتهای انقلابی و مبارزات دینی،در کلاسهای جهان بینی و آموزش فقه، حضوری مستمر داشت.متأسفانه تحمیل جنگ توسط دشمنان دین و انقلاب،فرصتهای ایجادشده برای سازندگی و آبادانی را بسمت دفاع از کشور سوق داد.این شهید عزیز با اولین فرصت ایجادشده،عازم جبهه شدوباحضوردر گیلانغرب به عنوان مدافع،از خاک وطن و مقدسات خویش،اجازه را ازدشمن بعثی برای ماندن در این سرزمین گرفت.
آخرین باری که به مرخصی آمده بود،باخویشان و اقوام ودوستانش دیدارکرد.موقع خداحافظی،همه را به نمازوروزه وعمل به احکام دین سفارش کرد.
یک ماه بعدازآخرین دیدار،در تاریخ یازدهم مهرماه سال 1361 در عملیات مسلم ابن عقیل،آسمانی شد.
پیکر این سیدبزرگوار، در گلزار شهدای میانه،بخاک سپرده شد.