ای مظهر غیرت علوی، سلامت باد
ای پیر، ازحسین بن علی سلامت باد
بگذشتی از زمان و تن و شیدا شدی
ای میر علمدار عشق، زما سلامت باد
پیر دشت کربلای ایران زمین، بسیجی #شهید_سیدعلی_اکبر_موسایی در تاریخ دوم مهرماه سال هزار وسیصد و چهار، دروروستای خوش آب وهوای نقاباد، از توابع شهرستان میانه متولد.
پدرش سیدطاهر نام داشت و کشاورزی، شغل آبا و اجدادیشان بود که نسل به نسل به ارث رسیده بود. و نام مادرش سکینه بود.
او مهربانی وشجاعت را توماً، در فرزندانش به یادگار گذشته بود. سیدعلی اکبر خواندن و نوشتن نمی دانست. و از همان سالها ی کودکی، به کشت و زرع و باغداری در زادگاهش مشغول بود. امّا، دین داری و مردانگی را توماً از پدر به ارث برده بود.
نمازش ترک نمیشد. و عبادت را برای یک زندگی خوب و راه خدایی، در اعمال روزانه اش قرار داده بود. سیدعلی اکبر به رسم آنزمان ازدواج کرد و بر اساس دین و آئین به زندگی سالمی می اندیشید که می توانست دنیا وعاقبت را تواماً تضمین کند. جنگ بر این کشور تحمیل شد و دفاع، پیر و جوان نمی شناخت.
این سیدبزرگوار که در تمام لحظات زندگی اش، غیرت نبوی و شورحسینی اجازه نمی داد، در مقابل دشمن سر تعظیم بیاورد، با وجود داشتن هشت فرزند و سن بالایش که حدود۵۷ سال بود، همانند شیری در مقابل گرگان روزگار، ایستاد و از ملیت و اسلامیت وطن ودینش دفاع کرد.
سال شصت و یک به جبهه اعزام شد. و در کنار دیگر مدافعان و رزمندگان ایران اسلامی، در دزفول به دفاع از کشوردو انقلاب پرداخت.
دشمن که یارای مقابله رویارو را نداشت توسط توپ وخمپاره سعی در توقف پیشروی رزمندگان اسلام را داشت.این سید بزرگوار، در اثر اصابت یکی از این گلوله ای توپ دشمن،آسمانی شد و تاکنون اثری از، پیکر پاکش پیدا نشده. ولی درس مقاومت و ایثار مردانی چون سیدعلی اکبر، همواره معلم مردان و زنانیست که میخواهند آزاد و عزتمند زندگی کنند.
روحش قرین سیدالشهدا واباالفضل العباس باد...آمین.
تاریخ تولد ۱۳۰۴/۷/۲
تاریخ شهادت ۱۳۶۱/۱۱/۱۹
دزفول
#مفقودالاثر