این سبکبالان که تا عرشجنون پرکشیدند
آفتاب وصل را چون صبح در برکشیدند
از دم تیغ شهادت باده جوی وصل بودند
ذیلاگر گردد بلا لاجرعه نوش سرکشیدند
ستوان دوم شهید، #هوشنگ_رفیعی به تاریخ دوم تیرماه ۱۳۳۸ در روستای ایشلق از توابع شهرستان میانه متولد شد.
نام پدر این شهید بزرگوار، علی و شغلش کشاورزی بود و از زمینی که میراث پدران کشاورزش بود به کار و تلاش میپرداخت. مادرش ربابه غفارزاده نام داشت و به همراه خانواده برای سعادت و خوشبختی فرزندانشان مشغول تلاش و زحمت بودند.
هوشنگ مدارج تحصیلیاش را تا مقطع متوسطه به پایان رساند و بعد از آن به صف ارتشیان پیوست و با قبولی در دانشکده علوم و فنون نظامی آن دوره، تا مقطع کارشناسی مشغول تحصیل گردید.
ستوان شهید با شروع جنگ تحمیلی در دفاع از خاک وطن لحظهای تردید به خود راه نداد و جزء اولین نیروهای اعزامی به مناطق عملیاتی برای حراست از مردم وطنش بود.
با ادامه دفاع مقدس در برابر دشمنان و توطئه گران، به فرماندهی توپخانه در منطقه عملیاتی غرب کشور انتخاب گردید و برای نگهبانی مام میهن شبانه روز تلاش میکرد.
شهید رفیعی دوازده فروردین سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و فرزند پسری از او به یادگار مانده است.
در تاریخ بیست و یکم مرداد ماه ۱۳۶۴ با هلیکوپتر، عازم منطقه عملیاتی که به شدت درگیری بین نیروهای دو طرف ادامه داشت بود.
متاسفانه هلیکوپترحامل این شهید بزرگوار سقوط کرد و در این حادثه به خیل شهدای میهن پیوست.
پیکر این فرمانده بزرگ ارتشی، بعد از تشییع در شهر میانه به زادگاهش منتقل گردید و در آنجا به خاک سپرده شد.
پرچم سه رنگ ایران بر روی مزار این شهید و دیگر شهدای کشور، به علامت نفی هر گونه سلطه پذیری و استکبار تا ابد برفراز است.
روحش شاد و راهش برای سرافرازی وطن پررهرو...آمین
@shohdayemiyaneh