عاشق این خاک و دیار کهن
لاله رخ و غرقه به خون پاره تن
بر تن من پرچم ایران کفن
خاک وطن سرمۀِ چشمان من
درجهدار شهید #غلللامرضا_علی_بابائی_زیرک در تاریخ ۱۰ مردادماه ۱۳۲۰ در شهر میانه به دنیا آمد.
نام پدر این شهید گرامی مهدی بود و مادرش خانم ربابه نام داشت. برای تربیت شخصیتی که بتواند برای رسیدن به آرمانهایش تلاش کند به پدران و مادران زحمتکشی چون والدین این شهید گرامی نیاز است.
علی تحصیلات مقدماتی را در دبستان شهرش آموخت و تا سوم متوسطه آن زمان تحصیل کرد و برای ادامه کوششهایش در اوایل دهه چهل شمسی به صف ارتش ایران پیوست و از آن دسته نظامیانی بود که همواره در کنار مردم حق خواهش قرارگرفت.
شهید علی بابائی در تاریخ ۱۳۴۱/۱/۱۷ ازدواج کرد که حاصل زندگی مشترکش ۳ پسر و ۲ دختر بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با دستور امام خمینی که فرموده بودند ارتشیان به پادگانها برگردند به محل کارش رفت و در سامان دهی نیروهای ارتشی بعد از انقلاب مشارکت جست.
بعد از شروع جنگ تحمیلی در جبهههای مختلف حضور یافت و در راه آزادی مناطق اشغالی از دست یاغیان بعثی زحمات بسیاری کشید.
آخرین منطقه ای که این شهید گرامی برای دفاع ازوطنش ماموریت داشت پادگان حمیدیه اهواز بود.
در تاریخ ۱۲ دیماه ۱۳۶۴ حملات گسترده ای به شهر اهواز و پادگان حمیدیه این شهر توسط دشمن زبون صورت گرفت و شهید بابائی در اثر اصابت ترکش حاصل از این بمبارانها به شهادت رسید و بعنوان درجه دار مدافع وطن به خیل شهدا پیوست.
پیکر مطهر این شهید بزرگوار در شهر میانه بر بالای دستان همشهریانش تشییع و در جوار دیگر شهدای شهر به خاک سپرده شد.
روحش شاد و پرچم سه رنگ کشورش برفراز...آمین
@shohdayemiyaneh