یاران عاشقرحیم قره داغی

جنگ تحمیلی-شهری-بسیجی -> جنگ تحمیلی-شهری-بسیجی-کارگر -> جنگ تحمیلی-شهری-بسیجی-کارگر-مجرد -> رحیم قره داغی

رحیم قره داغی

زندگی نامه

خاطرات

وصیت نامه

#کانال_شهدای_میانه

بسیجی مخلص #شهید_رحیم_قره_داغی بتاریخ ۱۳۴۲/۲/۵ در خانواده متوسط در میانه پا بر جهان هستی نهاد.

پدرش بیوک آقا و کارش آزاد بود و مادرش ربابه نام داشت.

بیوک اقا در میدان تره بار حسابدار شده بود و خانواده پرجمعت را مدیریت میکرد .

رحیم هم مثل ۶ برادر دیگرش درس میخواند و سعی و آرزو داشت صاحب شغلی بشود تا در تامین مخارج زندگی به پدرش کمک کند.

مادرش میگفت رحیم با سایر پسرانش متفاوت بود این جمله را بارها از زبان مادران شهید شنیده بودم این تفاوت ها حتی در بعضی از شهدای عزیزمون از ۹ ماه اول بارداری برای مادرانشان حس میشد.

رحیم قلب روئوفی داشت و با همه مهربان بود، ولی در برابر ظلم و ظالم اصلا کوتاه نمیآمد شاید همین خصلت بود که در پایه اول نظری، او را وادار به ترک تحصیل نمود.

کریم برادر کوچکتر رحیم قبل از او به جبهه رفته بود و رحیم وقتی حماسه های رزمندگان و حال و هوای جبهه ها را از زبان برادرش میشنید به کریم حسودیش میشد که چرا نصیب او نمیشود، بالاخره مادرش را راضی کرد که او هم به جبهه برود.

مادر رحیم شیرزنی بود که به اهل بیت(ع) ارادت خاصی داشت.

قبل از اعزام به رحیم متذکر میشود که حتما غسل شهادت بکند رحیم هم به او قول شفاعت میدهد.

رحیم وارد پادگان لشکر ۳۱ عاشورا شد و هر چه را که شنیده بود با چشم خود دید خیلی زود مجذوب اخلاص و یکرنگی رزمندگان شد. بعد از ۴۵ روز به مرخصی آمد ولی دیگ اون رحیم نبود انقلاب عظیمی در وجودش بوجود آمده بود برادرش حسین ازش قول میگیرد که بعد از اتمام ماموریتش حتما دنبال درس و مدرسه را بگیرد و رحیم قبول کرده بود که اگر برگشتم دیگر به جبهه نخواهد رفت.

رحیم بعداز اتمام مرخصی به دزفول برمیگردد که مقارن بود با آغاز عملیات والفجر۴ ایران، که در محور سلیمانیه عراق صورت گرفت.

رحیم بهمراه همرزمانش مخصوصا شهدای این عملیات از جمله شهید شعبان سرچمی، شهید چنگیز خالقی و... دلاورانه در این عملیات جنگیدند وحماسه ها آفریدند که هنوز هم بازماندگان آن عملیات از آن یاد میکنند. در آن عملیات بعلت حساسیت منطقه گارد ریاست جمهوری صدام به مقابله با قوای ایران آمده بود و رزم در بعضی مناطق حتی به جنگ تن به تن هم کشیده بود.

در حین نبرد خونین در اول آبان ۱۳۶۲ خمپاره ای در نزدیکی رحیم فرود آمد و پیکر پاکش را پر از ترکشهای داغ نمود و وسیله ای شد تا رحیم به آرزوی قلبی اش همانا شهادت در راه حق و عدالت، محقق شود.

پیکر مطهرش در روی دستان دوستان و همشهریان قدرشناس میانه تشییع شد و در جوار دیگر همرزمانش بخاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پررهرو باد

تاریخ تولد ۱۳۴۲/۲/۵

تاریخ شهادت ۱۳۶۲/۸/۱

#والفجر_۴_پنجوین

محل دفن مزار شهدای میانه

#کانال_شهدای_میانه

دلنوشته مختصری از زندگینامه شهید از زبان برادرش حسین

سلام به خانواده معظم شهدا

نوشتن در مورد زندگی شهدا کار ساده ای نیست البته از دید خودم میگویم ولی میخواهم مختصری از خصوصیات رحیم را بازگو کنم ، البته اگر پدر و مادرم در قید حیات بودند میتوانستم از آنها کمک بگیرم ولی دست تقدیر پدرمان را بیست ماه قبل از به شهادت رسیدن رحیم از ما باز خواست نمود و مادرم نیز هنوز سالگردشان فرا نرسیده و الان حدودا ده ماه است که به سوی رحیم ،به دیدار فرزند برومندش به دیار باقی سفرکرده است . اما رحیم... ششمین فرزند از خانواده پرجمعیت و پنجمین برادر از هفت برادری بود که در خانواده مذهبی زندگی میکرد ، رحیم کودکی بیش نبود که در سال 1348 به همراه خانواده به تهران رفته و پس از هفت سال مجددا به صلاح دید پدردر سال 1355 به میانه باز گشتیم . شاید به نظر عده ای این مطلبی که می خواهم بگویم کلیشه ای باشد ولی رحیم خصوصیات اخلاقی خاصی داشت که بارزترین آن نترسی و ایستادن در مقابل ظلم و ظالم بود و در مقابل آزارش به مورچه هم نمی رسید. روزی از روزها مادرم به من تلفن کرده و ابراز داشتند که از مدرسه رحیم خواسته شده که به مدرسه او بروم و با مدیر در مورد رحیم صحبت کنم ، قضیه از این قرار بود که رحیم فقط 5 دقیقه دیر به مدرسه رسیده بود که حتی عذر خواهی و معذرت خواهی رحیم اثری نکرده و به همین خاطر از حضور در کلاس در آن روز ممانعت شده بود.از آن روز به بعد رحیم دیگر به مدرسه نرفت و دو روز بعد با اصرار زیاد و رضایت از مادرم راهی جبهه شد که پس از چهل و پنج روز به مرخصی آمد و آن اولین و آخرین مرخصی بود که رحیم به همراه دوستانش شعبان سرچمی و چنگیر خالقی و دیگر دوستانش به میانه آمدند.

شاید باور نکنید ، دهه اول مهر ماه سال 62 بود که من به بدرقه آنها رفته بودم و در حال خداحافظی از رحیم از او خواستم که پس از اتمام اعزام و برگشت دوباره به میانه ، برای مدتی حضور در جبهه خود را تمدید نکند و پی گیر درس و مشق باشد که رحیم گفت: این دفعه اگر بیایم برای همیشه می آیم و دیگر نمی روم، که شد آنچه مقدر بود و گفته اش به ثمر نشست و اول آبان سال شصت و دو به همراه هفت نفر از همرزمانش آمدند ، و چه آمدنی و دیگر نرفتند ...

روحشان شاد

#وصيتنامه_شهيد_رحيم_قره_داغي

‹‹ ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون ››

با سلام و درود بر حضرت مهدي (عج) تعالي فرجه الشريف و نائب به حق او امام خميني و با سلام و درود بر شهداي گلگون كفن راه حق و حقيقت كه با نثار خون پاك خود درخت پربار اسلام را آبياري كردند و رفتند تا اسلام زنده بماند تاقرآن زنده بماند و سلام و درود من برعاشقان شهادت كه بارزم خود در جبهه ها هر روز قدم در تثبيت اسلام بر مي دارند و سلام و درود من بر بندگان مخلص و مومن.

باري عزيزم من كوچكتر از آنم كه وصيتي داشته باشم اما چند كلامي با شما مومنان حرف مي زنم باري عزيزان و مومنان را الله و راه اسلام راهي است كه در آن سختي ها بسيار است و درد و رنج ها بسيار است كه هر كه نمي تواند اين راه را تا آخر بپيمايد راهي است كه مرگ دارد اما مرگي كه سعادت مي آورد و آن شهادت است من با آگاهي كامل به اين راه و با تمام وجود و اراده خود اين راه را انتخاب كردم و من كاملاً مي دانستم كه در اين راه شهادت وجود دارد اما معني شهادت برايم مفهوم شده بود به خاطر آن ، آن را با آغوش باز پذيرفتم و من چيز بهتر از جان نداشتم كه به اين هدف مقدس خونين نثار كنم.

و اما اي عزيزان و مومنان چندكلامي با شما صحبت مي كنم و آن اين كه اين راه خونين را با اسلحه هاي خونين ادامه بدهيد تا به سعادت برسيد و هميشه پيرو رهبر اين راه يعني امام عزيز باشيد زيرا اگر نبود ما نمي توانستم به اين سعادت برسيم و هميشه مسجدها را پر نگهداريد زيرا اين نهضت خونين از مسجدها شروع شده است و هميشه در صحنه حاضر بوده فرصت به منافقان ندهيد و اتحاد خود را حفظ كرده و محكم تر كنيد و در آخر سلام مرا به امام عزيزم رسانده و بگوئيد كه رحيم تا پاي شهادت پيرو تو بود و بر اين افتخار مي كرد و از خداوند ظهور امام زمان را بخواهيد تا جهان را پر از عدل و داد كند.

و اما مادر عزيز كه مرا به اين بزرگي رسانده اي و برايم زحمت فراوان كشيده اي از شما مي خواهم كه اين فرزند حقيرت را به خاطر خدا حلال كني هر چند كه من نتوانستم كاري برايت انجام دهم اما اگر صبر كني از خدا پاداش مي گيري و برادران و خواهرانم از شما مي خواهم كه شجاعانه راه خونينم را ادامه دهيد و دراين راه با استقامتي كامل و با شجاعت بايستيد و هيچ وقت منافق را خوشحال نكنيد .

رحيم قره داغی – 13/5/1362

شهیدان مشابه