#کانال_شهدای_میانه
در مکتب عشاق، معلم نگمارند
دلدادگی و عشق،که آموختنی نیست
شهیدبایرامعلی رضایی در سال 1340 در روستای قشلاق سلیمانلو از توابع شهرستان میانه بدنیا آمد.
پدرش سلیمان،نام داشت و کشاورزی میکرد.و مادر مهربانش فاطمه نام بود فاطمه مرام.
شروع تحصیلات در زادگاهش بود و توانست تا اول راهنمایی درس بخواند،تا زمانی که در روستا بود،به همراه پدرکشاورزی می کرد.
در دوران جوانی قبل از سربازی،به کار درکارگاه مبل سازی همت گماشت.خصوصاً در زمینه رنگ آمیزی مبلمان مهارت کسب کرد.با این کار توانسته بود، وضع مالی متوسطی را برای خودش فراهم کند.
سال 1359 زمان خدمت سربازی اش فرا رسیده بود، و این مسئله همزمان شد با شروع جنگ تحمیلی.
اونیز چون دیگر جوانان وطن، خود را برای دفاع از کشورش به پادگان آموزشی ارتش رساند تا برای دفاع از حریم وطن آماده شود.
در دوره آموختن فنون نظامی، رشادتهایش او را نسبت به دیگران ممتاز کرد.
نشانه گیری با اسلحه سبک را بسیار خوب انجام می داد.در شلیک تفنگ به حالت رگبار، بیشترین امتیاز را آورده بود.
همین مسایل هست که انسانها از هم متمایز میشوند.
گردانی که شهید رضایی هم جزئی از آن بود، بعداز اتمام آموزش، به سمت گیلانغرب، گسیل شدند تا سدی شوند در مقابل هجوم نامردانی که به این سرزمین حمله ور شده بودند.
رضایی به عنوان تک تیر انداز، در آن منطقه،انتخاب شد،تا مانع پیشروی دشمن شود.
او بعد از ماهها جنگ و مبارزه در راه وطن، دربیستم آذرماه سال 1360 در منطقه عمومی، گیلانغرب، بر اثر انفجار شدیدی که حاصل از شلیک گلوله توپ دشمن بعثی بود،به شهادت رسید.
شهید رضایی، تن بی جانش پاره پاره شده بود.اما همین پیکر نیز باعث وحدت در مقابل حمله دشمن شد، روزی که او را در شهر میانه تشییع کردند و در زادگاهش به خاک سپردند، همه گان دیدند که در مقابل دشمن متحدیم و از اسلام اصیل دور نخواهیم شد.
شهادت این انسانهای آسمانی، باعث شد این کشور در مقابل هجوم وحشیان زیاده خواه ایمن باشد.
روحش شاد و راهش مستدام.
تاریخ تولد ۱۳۳۹/۳/۵
تاریخ شهادت ۱۳۶۰/۱۰/۷
سردشت
محل دفن گلزار شهدای زادگاهش
@shohdayemiyaneh