#کانال_شهدای_میانه
گامی به تولا زده بودم ای کاش
جامی ز می «لا» زده بودم ای کاش
آن شب که قراولان طوفان رفتند
چون موج به دریا زده بودم ای کاش
شهید عزیز، اسمعلی قنبری، در هشتم اردیبهشت سال 1340 در روستای ملک، ازتوابع بخش کندوان شهرستان میانه، در خانواده ای مومن و پاک متولد شد. دوران ابتدائی تحصیل را در آن روستا به پایان رساند. با اینکه استعدادی مشخص در خواندن داشت ولی به سبب کمبود امکانات، و مشکلات مادی نتوانست ادامه تحصیل دهد. و ناچار برای کمک به امرار معاش خانواده، به کار و فعالیت روی آورد.
اخلاق خوب اسمعلی و نحوه برخوردش با خانواده و دوستان، سبب شده بود، بعنوان فردی مهربان و قابل اعتماد شناخته شود.
بعد از ترک تحصیل اجباری ، برای کار عازم تهران شد. طبق شهادت هم اتاقی هایش، در محل کار، هرگز نمازش ترک نشد و همواره به مبانی دین و شرع مقدس عمل میکرد.
سن هجده سالگی این شهید، شروع خدمت مقدس سربازی را نوید میداد و باید به پادگان آموزشی اعزام میشد.
بعد از پایان دوره آموزشی، در تقسیم نیروهای آن دوره پادگان، بخاطر خط خوش، قرار شد در ستاد به عنوان خوش نویس در خدمت باشد. اما، بخاطر روحیه مردانگی و عدالتخواهانه اش، با اصرار تمام ،خواستار عزیمت به صحنه های نبرد شد.
سه ماه تمام در پادگان بانه حضور داشت و با منافقین و دموکراتها، در حال مبارزه و نبرد شد.
سپس به منطقه سوسنگرد و جبهه جُفیر اعزام و در سمت رزمنده ایی تمام عیار ظاهر شد. رشادتهای این شهید، همانند مشخصه های توانای کودکی اش زبانزد هم رزمانش بود.
سرانجام این شهید عزیز وطن و دین، در تاریخ دهم اردیبهشت سال 1361، در اثرانفجار گلوله توپ دشمن،در کنار خویش، به درجه رفیع شهادت نایل گشت.
پیکر این شهید بزرگوار، بعد از تشییع باشکوه در میانه، در زادگاهش بخاک سپرده شد.
درود خدا بر چنین رزمندگان وطن.
تاریخ تولد ۱۳۴۰/۲/۸
تاریخ شهادت ۱۳۶۱/۲/۱۰
اهواز _ جفیر
محل دفن گلزار شهدای زادگاهش
@shohdayemiyaneh